ادبیات فیلم

جینکنز با توجه به اینکه فیلم و ادبیات دو نوع تجربه متفاوت‌اند، بر وجوه مشترک ادبیات و فیلم داستانی تکیه می‌کند.
او دو هدف از نوشتن این کتاب داشته است: اولاً خواننده را با هنر فیلم آشنا کند و ثانیاً بر این مسئله تأکید کند که شکل و محتوای ادبیات و فیلم داستانی تا چه حد به یکدیگر نزدیک هستند.
بررسی هم‌زمان این دو شکل هنری وابسته‌به‌هم به شناخت ما از فیلم و ادبیات غنای بیشتری می‌بخشد.
مطالعۀ فیلم نه‌تنها از ارزش‌های ادبیات سنتی نمی‌کاهد؛ بلکه آن‌ها را تقویت می‌کند و حتی به این ارزش‌ها حیات تازه می‌بخشد و نیز این توانایی را دارد که ما را از قدرت تصویر و بیان غنی حرکات، آگاه کند. برای نگارنده، واضح است که بسیاری از روش‌های تجزیه‌وتحلیل ادبی در مطالعه فیلم نیز به یکسان قابل استفاده‌اند.
فیلم و سینما، علاوه برآنکه جنبه بصری دارد، در عین‌حال، روایتی هم هست و بنابراین عناصر مشترکی با سایر وسایل بیان و به‌خصوص شکل ادبی مهمی چون رمان دارد. بنابراین بررسی همزمان و مطالعة تطبیقی این دو رسانه هنری ادبیات و فیلم نکات مهمی را روشن می‌سازد. تاثیر و تاثّر فیلم و ادبیات کاملاً دو سویه است؛ چندان که فیلم‌های معاصر اثر مستقیمی بر داستان‌سرایی معاصر داشته‌اند.
کتاب در شش فصل به این اهداف می‌رسد:
کلمه و تصویر که دو «زبان» هستند، دیدگاه (روایت چشم و دوربین)، هنر تدوین: ساختار، آنچه به گوش می‌رسد: صدا، زبان تمثیلی: فیلم و ادبیات، و روش‌های تحلیل فیلم: انتقاد.