کتاب ایسم‌های تهی

پیتر انگر در کتاب “ایسم‌های تهی” معتقد است که فیلسوفان تحلیلی در ۵ دهه گذشته تفکر جدید و کاربردی ارائه نکرده‌اند و آثارشان تهی و پوچ است. او بر این باور است که جدال‌های لفظی نخبگان فلسفه جلوی توجه به پرسش‌های اصیل فلسفی را گرفته و فلسفه تحلیلی هیچ نتیجه خاصی در رابطه با واقعیت‌های زندگی بشر ارائه نداده است.

او در کتاب ایسم‌های تهی می‌نویسد: «فیلسوفان تحلیلی ادعا می‌کنند که پرسش‌های متافیزیکی را کنار گذاشته‌اند و به تحلیل زبان پرداخته‌اند، اما در عمل، پیش‌فرض‌های متافیزیکی گسترده‌ای دارند و از بحث‌های خود نتایج متافیزیکی می‌گیرند. این ایدئولوژی به دلیل پنهانی بودن و فقدان بنیان مستحکم، نقدناپذیر و خطرناک است و با حمایت قدرت‌های حاکم بر جهان، بی‌اخلاقی را توجیه می‌کند و نگاه ابزاری به انسان را تثبیت می‌کند. این ایدئولوژی پوچ‌گرایی و رنج بی‌معنایی را در انسان معاصر تقویت می‌کند.»