کتاب جامعه انحطاط‌زده

کتاب پیش‌رو، ۳ بخش اصلی با عناوین «چهار اسب‌سوار»، «انحطاط پایدار» و «مرگ‌های انحطاط» دارد که هرکدام فصولی را در خود جا داده‌اند. در بخش اول، مخاطب با چهار فصل رکود، ناباوری، تصلب و تکرار روبرو می‌شود. بخش دوم هم دربرگیرنده این‌فصول است: به راحتی کرخت، استبداد مهربان، در انتظار بربرها، ادا کردن حق انحطاط.
سومین بخش کتاب هم، دربرگیرنده ۳ فصل با عناوین مصیبت، رنسانس و مشیت است.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
اشیای فناورانه باشکوه هم مثل آیفون وجود داشته، که ارائه اولیه‌اش نزدیک‌ترین تجربه نسل من از تجربه مشترک عجایب فناوری بود. قطعاً زنان و مردانی بوده‌اند که با فروش «وعده» شکوه معروف شده‌اند؛ هایپرلوپ ایلان ماسک معروف‌ترین مثال هستند و لحظاتی هم از شکوه دل‌تنگی و خاطرات وجود داشته است؛ مثل آخرین پرواز شاتل فضایی دیسکاوری، که به‌وسیله خطوط هوایی بوئینگ ۷۴۷ به تاریخ سپرده شد و موجب شد مردم گردن بکشند تا ببینند چطور فضانورد بازنشسته از فلوریدا تا بنیاد اسمیتسونیان واشنگتن دی‌سی منتقل شد.
اما هایپرلوپ یک طرح اولیه است، لاس‌وگاس یک تصویر خیالی است، واقعیت مجازی این‌گونه نیست و همان‌گونه که نویسنده علمی تخیلی نیل استفانسون بعد از دیدن عبور دیسکاوری از بالای سرش نوشت، شکوه نوستالژیک آخرین پرواز دیسکاوری بیش از هر چیز فرصت‌های از دست‌رفته را مورد تاکید قرار داد:
«زندگی من دورانی را در بر می‌گیرد که ایالات متحده آمریکا قادر بود انسان به فضا اعزام کند. برخی از اولین خاطرات من از نشستن روی قالیچه جلوی تلویزیون بزرگ و سیاه‌وسفید و تماشای مأموریت‌های اولیه پروژه جمنای بود. تابستان امسال، در سن ۵۱ سالگی- که خیلی پیر نیست – در تلویزیون صفحه تخت نظاره‌گر آخرین شاتل فضایی بودم که از سکو پرتاب شد».