شیوۀ طراحی 1

معمولاً طراحی را تمرین اولیه برای تهیۀ تابلوهای رنگی تصور می‌کنند، در حالی که طراحی زبانی است که هنرمند ادراک و اندیشۀ خود را مستقیماً به‌وسیلة آن بیان می‌کند. میل به طراحی از کودکی در انسان پدیدار می‌شود. این ابزار بیان، مثل هر زبان دیگر دستوری دارد و این دستور ظاهراً از زمان بشر اولیه تا امروز تغییری نکرده است. خط، لکه‌ها و علامات در زبان طراحی همان نقشی را دارند که کلمات در دست نویسنده. طراح با دست خود خطوط و نشانه‌های مجردی را بر صفحۀ کاغذ می‌نشاند و از راه آن با بیننده ارتباط برقرار می‌کند.
استاد محسن وزیری‌مقدم (1397-1303)، از اولین فارغ‌التحصیلان دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و از پیشگامان هنر مدرن در ایران، در جلد اول کتاب «شیوۀ طراحی» مقدمات این هنر را به علاقمندان می‌آموزد. در این جلد، پس از معرفی ابزارهای طراحی و کاربرد هر یک، انواع خط را مطرح می‌کند. سپس به طراحی طبیعت و طراحی انسان و مسئلۀ پرسپکتیو می‌پردازد و دست آخر نمونه‌های طراحی 17 تن از استادان نقاشی جهان را ارائه و تحلیل می‌کند. جلد دوم این کتاب مکمل جلد نخست است.