شیوۀ کمانچه‌نوازی

برای آموزش بعضی از سازهای اصلی موسیقی سنتی شیوه‌هایی نوشته‌اند، اما برای کمانچه هنوز کاری صورت نگرفته است.

حدود یک قرن پیش، وقتی ویلن به‌همراه سازهای غربی دیگر وارد موسیقی ایران شد، کمانچه‌نوازان بنام آن زمان تعلیم ویلن را عهده‌دار شدند. ویلن‌سازی تکامل‌یافته بود و نوازندگان را به‌سوی امکانات تکنیکی خود جلب کرد. این روند به‌تدریج سبب انحراف نسبی ویلن‌نوازان از محتوای موسیقی صیقل‌یافته و زلال ایرانی شد و در نتیجه اعتبار ویلن را در موسیقی ایرانی مخدوش کرد، و مـوجب روی آوردن مجدد موسیقی‌دانان به کمانچه شد. بدین‌ترتیب، کمانچه پس از سال‌ها مهجوری مجدداً پا به عرصۀ موسیقی سنتی ایران گذاشت. این‌بار، بعضی از تأثیرات نوازندگی ویلن بر روی نواختـن کمانچه، موجب این نگرانی شده که اگر برای تعلیم صحیح این ساز به جوانان علاقه‌مند چاره‌اندیشی اساسی نشود، بساکه کمانچه هم به سرنوشت ویلن دچار شود.

مؤلف این اثر، شاگرد مستقیم استاد بزرگ موسیقی ایران نورعلی برومند بوده و کمانچه را در محضر استاد اصغر بهاری شـروع کرده است و خود از هنرمندان و مدرسان موفق و نامور در این رشته است. استاد مهدی آذرسینـا در تألیف این کتاب مبانی متدنویسی را با دقت در نظر داشته و شیوه‌ای نو و کارآمد را به‌کار گرفته است. مطالب آن در مدت 15 سال نوشته شد. و استفاده از آن در کلاس‌های آموزش کمانچۀ ایشان تجربه و اصلاح شده و به‌صورت حاضر درآمده است.
رسانه‌های گروهی متکی بر فناوری‌اند و سرعت تغییرات فناوری، که در مورد رسانه‌ها «فناوری الکترونیک» و در زمرة سریع‌ترین‌هاست، مدیران اجرایی را در معرض فشار انطباق مستمر با اقتضائات نوبه‌نو قرار داده ‌است. نویسندگان این کتاب کوشیده‌اند با بهره‌گیری از نتایج مطالعات تخصصی در زمینة مدیریت رسانه‌های الکترونیک و با عرضة نمونه‌هایی از مطالعات موردی، مدیران را آماده سازند تا با پیچیدگی‌های این حوزة مدیریت دست‌وپنجه نرم ‌کنند و موفق از صحنه برون آیند.